Geschiedenis van de buxus

sempervirens

Geschiedenis van de buxus

Al eeuwenlang is de buxus een zeer geliefd en veelgebruikte plant in de tuinarchitectuur. De geschiedenis staat in heel veel opzichten verbonden met de historie van de vormsnoei. Want in de Romeinse tijd werd deze plant al gebruikt om opvallende vormen te snoeien. Ook komt de buxus voor in de klassieke mythologie, daar staat de plant symbool voor, eeuwigheid. Buxus behoudt namelijk het hele jaar door zijn groene kleur.

Palmzondag

De Nederlandse bijnaam voor Buxus is palmboompje, een beetje misleidend, want de Buxus heeft helemaal niets met een palmboom te maken. Deze bijnaam heeft de Buxus gekregen na aanleiding van de viering van Palmpasen.
Palmzondag, ook wel Palmpasen genoemd is de laatste zondag van de vastenperiode, de zondag voor Pasen. Vroeger vierden de Katholieken  Palmzondag door palmtakken in te zegenen met wijwater aan het begin van de Heilige Mis. Vandaag de dag worden de palmtakken in de noordelijke streken, vanwege het klimaat, bijna altijd vervangen door Buxus takken.

Hout

De Buxus Sempervirens staat ook bekend om haar harde hout. Zo was Buxus hout uitermate geschikt voor het maken van schrijftabletten en andere kleine voorwerpen zoals schaakfiguren, rozenkransen, vorkjes en lepels. Maar ook blaasinstrumenten en andere muziekinstrumenten werden vroeger veel van dit hout gemaakt.

Medicijn

In de periode van de 10e tot aan de 16e eeuw werd de Buxus gebruikt als medicijn. Zo werd ‘Buxus’ voorgeschreven tegen jicht, schurft, griep en zelfs geadviseerd als haargroeimiddel. In Frankrijk werd het sap van de Buxus bladeren gebruikt tegen kiespijn en buikpijn. In Engeland worden nu nog steeds paarden behandeld met Buxus om parasieten tegen te gaan. Een handvol Buxus bladeren door het hooi zorgt dat de parasieten worden bestreden.